Gwarancja Ubezpieczeniowa

Poręczenie to umowa zawarta między co najmniej trzema stronami:

• wierzyciel – strona, która jest odbiorcą obowiązek
• główny – podstawowa strona, która wykona zobowiązania umownego
• poręczyciel – który zapewnia, że wierzyciel może wykonać główne zadanie

Europejskie obligacje poręczeniowe mogą być emitowane przez banki i firmy poręczeniowe. Jeśli emitowane przez banki są one nazywane „bank gwarancji” w języku angielskim i Ostrzeżenia w języku francuskim, jeżeli został wydany przez spółkę poręczenia są zwanego poręczenia / obligacje. Wypłacają gotówkę do wysokości gwarancji w przypadku niewywiązania się przez Zleceniodawcę ze swoich zobowiązań wobec Zobowiązanego, bez odwołania Zobowiązanego do Zleceniodawcy i na podstawie jedynego zweryfikowanego oświadczenia Obligatariusza złożonego w banku.

Poprzez poręczenie poręczyciel zobowiązuje się do dotrzymania – na rzecz wierzyciela – przyrzeczeń (zobowiązań) umownych złożonych przez mocodawcę, jeżeli mocodawca nie dotrzyma swoich przyrzeczeń wobec wierzyciela. Umowa jest tak sformułowana, aby skłonić wierzyciela do zawarcia umowy ze zleceniodawcą, tj. Wykazać wiarygodność zleceniodawcy oraz zagwarantować wykonanie i wykonanie umowy zgodnie z warunkami umowy.

Główny zobowiązany zapłaci premię (zwykle corocznie) w zamian za siłę finansową obligatariusza w celu udzielenia kredytu poręczeniowego. W przypadku reklamacji poręczyciel ją zbada. Jeśli okaże się, że jest to uzasadnione roszczenie, poręczyciel zapłaci, a następnie zwróci się do głównego zobowiązanego o zwrot kwoty zapłaconej z tytułu roszczenia oraz wszelkich poniesionych kosztów prawnych.

Jeżeli główny zobowiązany nie wywiąże się z zobowiązań, a poręczenie okaże się niewypłacalne, cel zabezpieczenia traci ważność. Zatem poręczycielem obligacji jest zwykle firma ubezpieczeniowa, której wypłacalność jest weryfikowana w drodze prywatnego audytu, przepisów rządowych lub obu.

Kluczowym pojęciem w prawie każdym poręczeniu jest wysokość kary . Jest to określona kwota, będąca maksymalną kwotą, jaką poręczyciel będzie musiał zapłacić w przypadku niewywiązania się głównego zobowiązanego. Pozwala to poręczycielowi na ocenę ryzyka związanego z udzieleniem zabezpieczenia; naliczona składka jest odpowiednio ustalana.

Poręczenia pojawiają się również w innych sytuacjach, np. W celu zabezpieczenia prawidłowego wykonywania obowiązków powierniczych przez osoby na stanowiskach zaufania prywatnego lub publicznego.

Począwszy od 2009 r. Roczne premie z tytułu amerykańskich obligacji poręczeniowych wynoszą około 3,5 miliarda USD. Komisarze ds. Ubezpieczeń państwowych są odpowiedzialni za regulację działalności w zakresie poręczeń korporacyjnych w ramach swoich jurysdykcji. Komisarze również udzielają licencji i regulują działalność brokerów lub agentów, którzy sprzedają obligacje.

Poręczenia kontraktowe

Gwarancje kontraktowe, szeroko stosowane w budownictwie przez generalnych wykonawców w ramach prawa budowlanego, są gwarancją Poręczenia wobec właściciela projektu (Zobowiązanego), że generalny wykonawca (Zleceniodawca) będzie przestrzegać postanowień umowy. Associated General Contractors of America, stowarzyszenie handlowe Stanów Zjednoczonych, dostarcza swoim członkom pewnych informacji na temat tych obligacji. Gwarancje kontraktowe to nie to samo, co gwarancje licencyjne wykonawcy, które mogą być wymagane w ramach licencji.

Do tej kategorii zalicza się wadium (gwarancja zawarcia umowy przez wykonawcę w przypadku udzielenia mu oferty); gwarancje dobrego wykonania kontraktu (gwarancja, że ​​wykonawca wykona prace określone w umowie); kaucje płatnicze (gwarancja, że ​​wykonawca zapłaci za usługi, w szczególności podwykonawców i materiały, a zwłaszcza za projekty federalne, w których nie ma prawa zastawu mechanika; oraz gwarancje konserwacyjne (gwarancja, że ​​wykonawca zapewni naprawę i utrzymanie obiektu przez określony czas) . Istnieją również różne obligacje kontraktowe, które nie mieszczą się w powyższych kategoriach, z których najczęstsze to obligacje podziału i dostawy. Obligacje są zazwyczaj wymagane w przypadku projektów rządu federalnego na mocy ustawy Millera i projektów stanowych w ramach „małych ustaw Millera”. rząd federalny, język umowy określa rząd. W umowach prywatnych strony mogą dowolnie określać język i wymagania. Standardowe umowy dostarczane przez American Institute of Architects (AIA) i Associated General Contractors of America (AGC) sprawiają, że wiązanie jest opcjonalne. Jeśli strony zgodzą się wymagać wniesienia zabezpieczenia, dodatkowe formularze, takie jak umowa zabezpieczenia należytego wykonania umowy Dokument AIA 311, zawierają wspólne warunki.

Straty powstają, gdy kontrahenci nie wypełniają swoich umów, co często ma miejsce, gdy wykonawca zaprzestaje działalności. Wykonawcy często wypadają z biznesu; na przykład badanie przeprowadzone przez BizMiner wykazało, że z 853 372 kontraktów w Stanach Zjednoczonych w 2002 r. 28,5% zakończyło działalność do 2004 r. Średni wskaźnik niepowodzeń wykonawców w Stanach Zjednoczonych w latach 1989–2002 wynosił 14% w porównaniu z 12 w innych branżach.

Ceny są wyrażone jako procent kwoty karnej (maksymalna kwota, za którą odpowiada poręczyciel) i wahają się od około jednego do pięciu procent, przy czym najbardziej opłacalne umowy są najmniejsze. Zabezpieczenie zazwyczaj zawiera umowę odszkodowawczą, na mocy której główny wykonawca lub inne osoby zgadzają się wypłacić poręczenie w przypadku poniesienia straty. W Stanach Zjednoczonych Small Business Administration może gwarantować obligacje poręczeniowe; w 2013 r. kwalifikujący się kontrakt potroił się do 6,5 mln USD.

Poręczenia handlowe

Gwarancje komercyjne reprezentują szeroki wachlarz rodzajów obligacji, które nie pasują do klasyfikacji kontraktów. Są one ogólnie podzielone na cztery podtypy: licencja i zezwolenie, sąd, urzędnik publiczny i różne.

Licencjonuj i zezwalaj na poręczenia

Gwarancje licencyjne i na zezwolenia są wymagane przez niektóre rządy federalne, stanowe lub miejskie jako warunek wstępny uzyskania licencji lub zezwolenia na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Obligacje te funkcjonują jako gwarancja udzielona przez Poręczyciela rządowi i jego członkom (Obligee), że spółka (Zleceniodawca) będzie przestrzegać podstawowego statutu, prawa stanowego, rozporządzenia miejskiego lub rozporządzenia.

Konkretne przykłady obejmują:

• Gwarancje licencyjne wykonawcy, które zapewniają, że wykonawca (np. Hydraulik, elektryk lub generalny wykonawca) przestrzega przepisów prawa w swojej dziedzinie. W Stanach Zjednoczonych wymagania dotyczące więzi mogą obowiązywać na poziomie federalnym, stanowym lub lokalnym.
• Gwarancje celne, w tym gwarancje importera na przywóz, które zapewniają przestrzeganie wszystkich odpowiednich przepisów, a także zapłatę ceł i podatków importowych.
• Gwarancje podatkowe, które zapewniają, że przedsiębiorca będzie przestrzegał przepisów dotyczących płatności od sprzedaży lub innych podatków.
• Gwarancje rekultywacyjne i ochrony środowiska
• Gwarancje brokerskie, w tym obligacje ubezpieczeniowe, hipoteczne i agencyjne
• Gwarancje ERISA (Ustawa o zabezpieczeniu dochodów emerytalnych pracowników)
• Gwarancje dealera pojazdów silnikowych
• Gwarancje przekazujące pieniądze
• Gwarancje uzdrowiskowe, które zapewniają, że uzdrowisko będzie przestrzegać lokalnych przepisów dotyczących ich dziedziny, a także zwrotu opłat za wszelkie opłacone z góry usługi w przypadku zamknięcia uzdrowiska.

Poręczenia sądowe

Gwarancje sądowe to obligacje przewidziane w ustawie i dotyczące sądów. Są one dalej podzielone na obligacje sądowe i obligacje powiernicze. Zabezpieczenia sądowe powstają w wyniku sporów sądowych i są wysyłane przez strony w celu uzyskania środków prawnych lub obrony przed czynnościami sądowymi. Obligacje powiernicze lub spadkowe są składane w sądach spadkowych i sądach, które sprawują sprawiedliwą jurysdykcję; gwarantują, że osoby, którym takie sądy powierzyły opiekę nad mieniem innych osób, będą wiernie wykonywać określone obowiązki. [ potrzebne źródło ]

Przykłady poręczeń sądowych obejmują obligacje odwoławcze, obligacje zastępcze, obligacje zajęcze, obligacje replevin, obligacje nakazowe, obligacje zastawne Mechanic i obligacje za kaucją. Przykłady obligacji powierniczych obejmują obligacje administratora, opiekuna i powiernika.

Poręczenia publiczne

Poręczenia publiczne gwarantują uczciwość i wierność pracy osób, które są wybierane lub mianowane na stanowiska zaufania publicznego. Przykłady urzędników, którzy czasami żądają obligacji, obejmują: notariuszy, skarbników, komisarzy, sędziów, urzędników miejskich, funkcjonariuszy organów ścigania i wolontariuszy Unii Kredytowej.

Różne poręczenia

Różne obligacje to takie, które nie mieszczą się dobrze w innych klasyfikacjach komercyjnych obligacji poręczeniowych. Często wspierają prywatne relacje i wyjątkowe potrzeby biznesowe. Przykłady znaczących obligacji różnych obejmują: obligacje utracone, obligacje z tytułu usuwania odpadów niebezpiecznych, obligacje z tytułu gwarancji finansowej wspierające zdolność kredytową, gwarancje odszkodowawcze pracowników ubezpieczonych samodzielnie oraz obligacje płacowe i socjalne / świadczenia dodatkowe (unijne).

Gwarancje związane z usługami biznesowymi

Poręczenia z tytułu świadczenia usług biznesowych to poręczenia, których celem jest ochrona klientów podmiotu objętego obligacją przed kradzieżą. Obligacje te są powszechne w przypadku domowej opieki zdrowotnej, usług sprzątania i innych firm, które rutynowo wchodzą do ich domów lub firm. Chociaż te obligacje są często mylone z obligacjami lojalnościowymi, są bardzo różne. Gwarancja z tytułu świadczenia usług biznesowych umożliwia klientowi podmiotu objętego obligacją dochodzenie roszczenia z tytułu gwarancji w przypadku, gdy majątek klienta został skradziony przez podmiot podlegający kaucji. Roszczenie jest jednak ważne tylko wtedy, gdy pracownik podmiotu niewolnego zostanie skazany za przestępstwo w sądzie. Dodatkowo, jeśli poręczyciel zapłaci roszczenie z tytułu kaucji, będzie dochodził od podmiotu zabezpieczającego zwrotu wszystkich kosztów i wydatków poniesionych w wyniku roszczenia.

Poręczenia karne

Kaucja karna to kolejny rodzaj kaucji, który w przeszłości służył zapewnieniu wykonania umowy. Należy je odróżnić od obligacji poręczeniowych tym, że nie wymagały od żadnej strony występowania w charakterze poręczyciela – wystarczyłyby wierzyciel i dłużnik. Jeden z historycznie znaczących rodzajów obligacji karnych, więź karna z warunkową przegraną, nadrukowano obligację (zobowiązanie do zapłaty) na przedniej stronie dokumentu oraz warunek, który unieważniłby tę obietnicę zapłaty (zwany przymusem porażki – zasadniczo , zobowiązanie umowne) na odwrocie dokumentu. Więź karna, choć stanowiła artefakt o znaczeniu historycznym, wyszła z użycia w Stanach Zjednoczonych na początku XIX wieku.